Bu bayram her zaman olduğundan farklı bir bayram.Bayramın sevinçsizliği içindeyim.Sensizliğin içerisinde sesini duymadan geçirdiğim bir bayram bu.Seni arayamamak, senden haber alamamak,sensiz kalmak...Yaşamdan dahi keyif almadığım şu günlerde kimse benden bayram sevinci yaşamamı beklemesin.Bu buhranın tarifi olamaz.Seni gördüğüm gün,sana, aşk-ı ilan ettiğim gün özgürlüğe uçtum.Gerçek aşkı buldum sandım.Lakin hayat ile bir anlaşmamız vardı.Ben ne zaman herşey istediğim gibi gidiyor diye düşünsem ve mutlu olmaya başlasam hayat kendine gel dercesine silkeliyordu beni.Kısacık bir huzur,kısacık bir özgürlük ama hemen ardından yine gerçek hayatıma dönüş.Kısacası durumum beş dakikalığına kasabın elinden kaçıp özgür kalmış ama yine de kesiliceğini bilen koyun misali,seni görüp sevmem ve beni ölüm ateşine atarcasına reddedişin.Şu anda keşke vize almasaydımda Amerika'ya gitmeseydim diyorum.Seni görmesem,sana aşık olmasaydım.Kendimi senin için bu kadar heder etmeseydim.Kendime hayatı bu kadar zorlaştırmasaydım.Ama bir dakika ne demiş Erich Fried “Sana rastlamasam hayat daha kolay olurdu belki,ama o benim hayatım olmazdı.”İşte benimkiside böyle bir hikaye.Bal kovanının içersine düşmüş karınca misali.Bal tatlıdır,her derda devadır ama o karınca için o bal artık bir ölüm yuvasıdır.işte benimkiside böyle bir hikaye herkesin mutluluk ve huzur buduğu aşktan ben yine,tekrar ve herzaman olduğu gibi payıma düşen acıyı alıyorum.Vesselam...
Emin kardeşim yazmış. Bütün aşk acısı çekenlere hitafen paylaşıyorum ben de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder