Bir dostum, kendi gibi hissedenler (People like us) için şairane bir yazı yazmış. Benden paylaşmamı rica etti, buyrun okuyun;
Hiç sevdin mi? Sana ilk seni sevdiğini söylediği an mutluluk sarhoşu olup ayrılırken hiçbir şey demeyip gittiği oldu mu? Her gördüğünde yeniden aşık olduğun insan seni sevdiğini söyledi ve sende bu yalana inandın mı? Onun için elinden geleni yaptın ama yine ona yetmedi mi? Sen kalbini tümüyle ona verdin ama ona az mı geldi? Sen onun için yanıp tutuşurken onun için bir başkası mı vardı? Onu özlerken; özlediğini biran için bile hissetmesini umduğun oldu mu? Dönüp yanlışlarını düzeltmek istedin ama hayat sana izin vermedi mi? Hiç yeterki dönsün dedin mi? Hiç bu kadar büyük kumar oynadın mı? Sadece sana dönmesi için herşeyini ortaya koydun ama onun için bu kumarın ufacık değeri olmadığını farkettin mi? Artık bitti, ne olursa olsun dönmeyeceğim dediğin an bile nasıl kavuşacağının hayalini kurdun mu? Herşeyinle bağlanıp öylece ortada bırakıldın mı? Sevmek mi istedin sadece? Baştaki soru hiç sevdin mi olmamalı. Sevmek buysa sevmek, sevmek olmamalı. Seninde kafan karışıksa. Sende sevmişsen. Sende hep kaybedensen. Yalnız değilsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder