Bu yazı Kutalmış ÖZER adlı bir abi tarafından yazılmış. Çok hoşuma gitti emeğine saygı duyaraktan sizlerle paylaşmak istedim.
Zannediyorum çoğumuz kavgalarımızı kalabalıkta, en azından birden fazla insanın önünde etmişizdir..En küçük hakaretlere bile tebessüm etmeyi başaramamışızdır,Ego mu dersiniz, kişilik bozukluğu mu bilmem!
Çalıştığım koşullardan örnek vereyim; Biri size haklı veya haksız bir ithamda bulunuyor, birçok insan(çalışan,hasta vb..) sizi dinliyor o an, eğer cevap vermezseniz zayıflığınızı tescilleyip zaferini ilan ediyor saldıran taraf..'Gelin konuşalım,sakin olun' dediğinizde, sizin yanınızda olmadığı ilk anda yakınına, eşrafına 'Nasıl döndü 180 derece' demekten çekinmiyor..Çok nadir geliyor konuşmadan sonra 'Haklısınız, özür diliyorum' diyen..Anlatıyorsunuz dinlemiyor kimisi..Bağırıyor sadece, dediklerinin bir önemi yok yüksek sesle söyleyince kendini iyi hissediyor besbelli..
Siz hiç bir arkadaşınız için nezaket sahibi delikanlı dürüst bir insan dediniz mi? Zannetmem..
Delikanlı=Güçlü
Dobra=Güçlü
Nezaket sahibi=Zayıf
Anlayışlı=Zayıf
Kibar=Zayıf
İşte biz insanları böyle kodluyoruz..Bu yüzden hakediyoruz gösterdiğimiz nezaketin karşılığında cezalandırılmayı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder